Is vakantie wel zo ontspannen?
Overspanning in de top 3 redenen voor repatriëring terug naar huis
Wat overspanning nou eigenlijk is, deel ik graag met jullie in een volgend blog. Vandaag wil ik inzoomen op de noodzaak van de integratie van bewuste ontspanning in het DAGELIJKS LEVEN.
30 jaar geleden waren paniekklachten en overspanning al de nummer 1 reden voor nooddiensten om te besluiten mensen te repatriëren naar huis vanuit hun buitenlandse vakantieplaats. In de laatste 30 jaar is het aantal mensen met disfunctionele spanningsklachten en burn-out alleen maar toegenomen. Wat maakt nou dat juist tijdens vakantie de snaar knapt?
Los van het feit dat de toename van prikkels waaraan we dagelijks blootgesteld worden in de laatste 30 een zeer onderschat fenomeen is, zijn er meerdere redenen die de moeite waard zijn in het licht te zetten. We hebben er immers allemaal mee te maken.
Er bestaan nogal wat misvattingen rondom ontspanning. Veel activiteiten die wij labelen als ontspanning zijn voor het lichaam inspanning. We ervaren het als ontspanning omdat onze mind/denken is afgeleid. Maar als je iemands hartslag, spierspanning en ademtempo zou meten tijdens een spannende film of een sportwedstrijd dan kom je al snel tot de conclusie dat het lichaam voortdurend reactief is. Ook bij het spelen van een spannende game. Verder zijn veel activiteiten gericht op doen, daar is niets mis mee, mits ons lichaam in balans is.
We lopen anders het gevaar met onze zogenaamde ontspannende activiteiten eventuele uitputting alleen nog maar aan te wakkeren, kortom er is geen ruimte voor herstel. Herstel vindt op alle niveaus van ons wezen – fysiek, mentaal en emotioneel – enkel plaats als we regelmatig onder onze 0 tonus duiken.
Een van mijn docenten zei altijd, de gewoon geworden spanning is de gevaarlijkste, vele mensen weet niet meer wat hun 0 tonus is, waar het herstel echt kan plaatsvinden. Dat vraagt namelijk bewuste waarneming: open en neutraal. En laat die vaardigheid nou niet in het reguliere schoolaanbod zitten.
De toename van mindfulness lijkt hier iets aan te veranderen, tenminste als dat een bewust aandachtsdeel wordt van je dagelijks leven zoals eten en drinken. Het is dus zinvoller 5 keer op een dag 2 minuten stil te staan bij je toestand dan 1 keer in de week een uur.
Dat geldt ook voor vakanties. Een vakantie kan niet leiden tot herstel als je er volledig uitgeput aan begint, voor je het weet is de vakantie over, zeker als je die volpropt hebt met activiteiten, reizen, onderweg zijn, indrukken en vaak ineens in een kleine ruimte verblijven met het hele gezin. Nogmaals, daar is niets mis mee als je in balans bent. Maar je kunt geen wedstrijd aan als je niet getraind bent.
Het kan zijn dat als mensen tot rust komen, de dagelijkse structuur verdwijnt en ook een reactie komt. Ineens worden ze zich na een jaar hard werken bewust van hun lichaam. Mensen die veel afleiding hebben gehad (stress en druk), hebben gedurende dat jaar veelal waardevolle signalen van hun lichaam bewust of onbewust genegeerd of zijn er niet vertrouwd mee. Dat kan leiden tot angst- en paniekaanvallen, hoge bloeddruk en zelfs tot ziekte.
Tot slot wil ik nog zeggen dat ziekte bedoeld is om het lichaam te herstellen, dat is ook de boodschap van een burn-out. Het is een noodgreep van het systeem om te komen tot herstel….maar helaas vaak met langdurige en pijnlijke gevolgen, om niet te spreken van de enorme kosten die het in persoonlijke en maatschappelijke sfeer met zich mee brengt.
Dus vier elke dag een beetje vakantie in plaats van 2 keer per jaar….en vraag je af wat bewuste ontspanning echt is….voor jou!
Dit najaar start een opleiding tot holistisch burn-out coach. 30 augustus en 1 september organiseren we een kennismakingsworkshop.
Meer info, kijk op www.zijnscentrum.nl voor de ons opleiding en coaching aanbod.